ماه‌نورد هندی وجود گوگرد، منگنز و اکسیژن در قطب جنوب ماه را تایید کرد

بهار زاگرس :

به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، این ماه‌نورد همچنین به دنبال نشانه‌هایی از آب یخ‌زده در کره ماه است که می‌تواند در ماموریت‌های آینده فضانوردان به عنوان منبع بالقوه آب آشامیدنی استفاده شود یا به ساخت سوخت موشک کمک کند.

دانشمندان مشتاق‌اند در طول ماموریت چاندرایان۳ تا جایی که ممکن است داده‌های بیشتری درباره ماه گردآوری کنند. به گفته رئیس سازمان تحقیقات فضانوردی هند، این کاوشگر در طول ماموریت ۱۴ روزه‌اش قرار است جو ماه و فعالیت لرزه‌ای آن را نیز بررسی کند.

بنا به اطلاعات منتشرشده درباره چاندرایان۳، این ماه‌نورد با سرعت آهسته حدود ۱۰ سانتی‌متر در ثانیه حرکت می‌کند تا احتمال ضربه و آسیب رسیدن به آن بر اثر ناهموار‌ی‌های روی سطح ماه به کمترین حد ممکن برسد.

پس از تلاش نافرجام برای فرود بر ماه در سال ۲۰۱۹، هند هفته گذشته به ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی و چین پیوست و چهارمین کشوری شد که توانسته است به این موفقیت فضایی دست پیدا کند. این ماموریت موفقیت‌آمیز جایگاه رو‌به‌رشد هند به عنوان یک قدرت فضایی را به نمایش گذاشت.

موفقیت هند تنها چند روز پس از آن اتفاق افتاد که فضاپیمای لونا‌ــ۲۵ روسیه که همان منطقه قمری را هدف قرار می‌داد، به مداری غیرقابل کنترل وارد شد و سقوط کرد.

هند که از دهه ۱۹۶۰ در عرصه فضانوردی فعال است، ماهواره‌هایی را برای خود و سایر کشورها پرتاب کرده و یکی از آن‌ها را در سال ۲۰۱۴ با موفقیت در مدار مریخ قرار داده است.

سازمان تحقیقات فضایی هند همچنین اعلام کرد که در حال برنامه‌ریزی اولین ماموریت به ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال آینده با همکاری ایالات متحده است.

در عین حال سازمان تحقیقات فضایی هند در اکس (توییتر سابق) خبر داد که نخستین رصدخانه فضایی هند برای بررسی خورشید به نام «آدیتیا-اِل۱» را روز دوم سپتامبر به فضا پرتاب خواهد کرد.

آدیتیا که در زبان هندی به معنای «خورشید» است، به سوی یک مدار هاله‌ای در ناحیه‌ای از فضا در فاصله حدود ۱.۵ میلیون کیلومتری از زمین پرتاب می‌شود که موقعیت رصدی واضح و پیوسته‌ای از خورشید را برای این کاوشگر فراهم می‌کند. سازمان فضایی هند می‌گوید این روش برای مشاهده فعالیت‌های خورشیدی و بررسی آثار فوری آن بر آب‌وهوای فضا مزیت‌‌های بسیاری دارد.

هند در حال حاضر ششمین اقتصاد بزرگ جهان به‌ شمار می‌رود و سعی دارد تا سال ۲۰۵۰ به سومین قدرت اقتصادی جهان تبدیل شود. این کشور برنامه فضایی نسبتا کم‌هزینه‌ای دارد اما در عین حال، از زمانی که در سال ۲۰۰۸ یک کاوشگر به دور ماه فرستاد، به لحاظ حجم برنامه‌ریزی‌های فضایی و شتاب اجرای آن‌ها به میزان قابل‌توجهی رشد کرده است.